معماری جهان، آلمان، مجتمع اقامتی سالمندان البشلس پارک

مجتمع اقامتی سالمندان البشلس پارک (elbschloss park residence) همچون دهکده ای آرام و کوچک، به دور از هیاهوی شهر "هامبورگ" در آلمان قرار گرفته است.

کانسپت کلی پروژه البشلس پارک، القا احساس تعلق به فضا از طریق طراحی ساختمان های مجزا و پراکنده در بستری با نشاط و صمیمی بوده است و شکل نامتعارف زمین نیز از جمله عوامل تاثیرگذار بر چرخش احجام می باشد. ارتفاع کم توده ها و فاصله گرفتن آنها از جداره زمین و شکل مسیر اصلی پیاده در سایت، برای مخاطبانی که درون مجموعه پای می گذارند، تنوع دید و پرسپکتیو و همچنین مقیاسی انسانی را به ارمغان آورده.

مسیرهای پیاده که با فرمی منحنی شکل درون سایت جای گرفته اند، کیفیتی مشابه پارک های محلی را به محیط می بخشند. دسترسی پیاده به ساختمان ها به وسیله راه هایی که از مسیر اصلی منشعب می شوند، ممکن گردیده که پس از گذر از پیش فضای ورودی که حریمی خصوصی برای ساختمان ها تعریف کرده و بعضا در سطح بالاتری نیز قرار گرفته، به ورودی ساختمان ختم می شوند.

ادامه مطلب

معماری جهان، پاریس، رستوران فاوچن

رستوران فاوچن نمونه ای است از یک مجموعه چند عملکردی که همه نوع محصول خوراکی از مواد اولیه آشپزی تا نوشیدنی و غذاهای آماده در آن عرضه می شود و متشکل از فروشگاه، رستوران، کافه و بار است.

کریستین بیکر (Christian Biecher) طراح فرانسوی پروژه می باشد. وی مدرک معماری خود را در سال 1989 از دانشگاه پاریس فرانسه دریافت کرد. وی پس از چندی شاگردی در محضر برنارد چومی، دفتر شخصی خود را تاسیس نمود. اکنون آثار این معمار جوان از پاریس تا توکیو و هنگ کنگ به اجرا و نمایش در آمده اند.

در رستوران فاوچن از غلظت رنگ ها در قسمت رستوران، در مقایسه با فضای فروشگاه کاسته شده و همچنین شدت زرق و برق مصالح نیز تعدیل شده است. در واقع طراحی داخلی ضمن حفظ یک زبان بصری واحد، در قسمت فروشگاه سر زنده تر و در قسمت رستوران کمی آرام تر است.

ادامه مطلب

معماری جهان، اسپانیا، مرکز هنرهای نمایشی دل کانال

جان ناوارو (juan Navarro baldeweg) معمار، مجسمه ساز و نقاش اسپانیایی است که آثار معماری و مجسمه سازی او تاکنون جوایز فراوانی کسب کرده. او در سال 1965 از دانشگاه پلی تکنیک مادرید اسپانیا، در مقطع دکتری فارغ التحصیل شد.

ناوارو از سال 2001 عضو افتخاری موسسه معماران آمریکایی، عضو دائمی "آکادمی سلطنتی هنرهای زیبای اسپانیا" و مدرس دانشگاه های معتبری در آمریکا نظیر دانشگاه ییل، هاروارد، پرینستون و پنسیلوانیا بوده است.

ناوارو در طراحی مرکز هنرهای نمایشی دل کانال مادرید اسپانیا، به نحو پیچیده ای از تکنولوژی روز استفاده نموده. شهر مادرید مرکز مهم فرهنگی، سیاسی و هنری اسپانیا می باشد. این شهر با پذیرا بودن اجرای تئاترها، کنسرت ها و جشنواره های متعدد، پایتخت شادی در اروپا نامیده شده و از لحاظ غنای آثار و ابنیه تاریخی در میان پایتخت های اروپایی بسیا ر مورد توجه می باشد.

ادامه مطلب

معماری جهان، فرانسه، موزه آتشفشان

در میان آتشفشان های خاموش منطقه سنت اوله روش (Saint Ours Les Roches) در کشور فرانسه مخروطی عظیم از زمین سر برآورده و به شکلی انتزاعی، آتش فشان خاموشی را تداعی می کند.

مجموعه نامتراکم مرکز آتشفشان اروپا، دارای مساحتی معادل 18200 مترمربع می باشد. ایده ساخت این موزه حاصل خلاقیت "لری ژیکارد استین" در جهت زنده کردن تاریخچه آتشفشان ها در جنوب غربی اروپا و افزایش آمار گردشگران منطقه بوده است. وی طی مسابقه ای طراحی موزه ای همگون با زمینه، در جهت آشنایی و مطالعه بر روی تاریخچه و موجودیت آتش فشان ها را به رقابت گذاشت. معمارانی همچون فاستر، راجرز، ایسوزاکی شرکت کرده بودند اما در نهایت طرح هانس هولاین (Hans Hollein) معمار برجسته اتریشی که بارزترین ویژگی آن ایجاد رابطه ای تنگاتنگ و استادانه میان زمینه و بنا بود برگزیده گردید.

ادامه مطلب

معماری جهان، ترکیه، مرکز تجاری میدان شهر استانبول

شرکت FOA Architects، در سال 1995،توسط خانم فرشید موسوی، معمار زن ایرانی که مدرس دانشگاه هاروارد می باشد، به همراه همسر اسپانیایی اش آقای خوزه آلخاندرو زائرپولر، تاسیس شد.

یکی از پروژه های برجسته شرکت FOA Architects ، مرکز تجاری میدان در منطقه آسیایی شهر استانبول کشور ترکیه می باشد. این بنا به جهت هندسه، ساختار دسترسی و سیرکولاسیون خاص، در مقایسه با اغلب مجتمع های تجاری که به صورت جعبه هایی درونگرا تعریف می شوند، نمونه ای خاص و در خور توجه می باشد. تعبیه پارکینگ ها در تراز زیرزمین نتیجه چنین رویکردی است، چرا که این امر موجب تخصیص مساحت قابل توجهی از تراز همکف به فضای سبز و میدان شهری شده که این امر بالا بردن تعاملات اجتماعی را نیز در پی داشته است. به بیانی دیگر پروژه نه تنها به عنوان مرکزی تجاری که به منزله فضایی شهری نیز می تواند مورد توجه قرار گیرد.

 

ارتباط تنگاتنگ پروژه با زمینه و به نوعی تنیده شدن در آن، از نقاط شاخص این بنا می باشد. چگونگی تعریف حجم بنا گویی در جهت گسترش توپوگرافی محیط اطراف و نه در راستای طراحی ساختمانی با کاربری و عملکرد مشخص انجام گرفته است.

بام های سبز توده های پراکنده در چندین نقطه مشخص با توپوگرافی زمین پیوند خورده اند. این مجموعه، نمونه ای مناسب  و موفق برای معرفی معماری پایدار و همساز با طبیعت به شمار می رود. چرا که تعریف سقف به مثابه چمنزاری طبیعی و دگردیسی ملایمی که طی آن ساختمان ها به پلازای وسیعی تبدیل می شوند نظر عموم را به خود جلب می کند. این مجتمع شامل هفتاد هزار مترمربع فضای فروشگاهی مدرن متشکل از مغازه ها، رستوران ها و مجموعه سینمایی است که سبب رونق و جهش اقتصادی منطقه گردیده. (منابع و مراجع: ب-3)

موارد مرتبط

• آکادمی بانکداری یاپی کردی
• نساجی ویگووس

معماری جهان، دانمارک، خوابگاه تایتگن

خوابگاه تایتگن، مجتمعی با 360 واحد اقامتی در یک بلوک می باشد. این خوابگاه در شهرک Orestad، پیرامون شهر کپنهاگ، پایتخت دانمارک و در منطقه ای سرسبز قرار گرفته که رودخانه ای نیز در مجاورت آن قرار دارد. این بنا در سال 2006 توسط Tranberg & Lundgaard  طراحی شد.

در طراحی مجموعه سعی شده است که این 360 واحد به گروه های کوچکتری تقسیم و واحدهای همسایگی نیمه مستقلی شکل گیرد که موجب افزایش تعلق خاطر محصلین نسبت به محیط اقامتی شان، می گردد. بدین ترتیب واحد های اقامتی به 30 گروه 12 واحدی در شش طبقه تقسیم شده اند که در پلان هر طبقه 5 گروه همسایگی قرار گرفته. در میان این 5 قسمت، شکاف هایی به چشم می خورد که در سیمای شهری پروژه نیز دیده شده و در آن ها پلکان ارتباط عمودی و آسانسور واقع شده.

طبقه همکف این بنا دایره ای کامل است که کلیه فضاهای خدماتی و جمعی ساکنین را در خود جای داده. این فرم دایره ای شکل باعث شاخص شدن این بنا در محدوده خود شده و در ضمن به درونگرایی، انسجام و وحدت ساختار مجموعه کمک کرده. در مرکز دایره، حیاط مرکزی قرار دارد که شامل فضاهای سبز و نشیمنگاه است. این فضا به عنوان مرکز فعالیت های اجتماعی در ساعات مختلف شبانه روز پذیرای محصلین می باشد.

از پنجره های واحدها به رودخانه، فضای سبز و چشم اندازهای شهری دید وجود دارد. در عین حال فضاهای عمومی هر طبقه نیز به 5 بخش مستقل، تفکیک شده و به صورت مکعب هایی معلق به سمت حیاط مرکزی بیرون زده اند. طول واحدهای اقامتی ثابت نبوده و تنوع ابعاد آن ها موجب تخلخل در دیواره های بیرونی حجم گردیده. (ب-3)

موارد مرتبط

• انجمن ماهیگیری دانمارک

معماری جهان، آلمان، موزه مرسدس بنز اشتوتگارت

اغلب در طراحی موزه های مربوط به وسایل نقلیه فضاهای نمایشگاهی را در سطح همکف سازماندهی می کنند، اما "بن ون برکل" و "کارولین باس"، معماران هلندی دفتر معماری U.N Studio موزه مرسدس بنز را در سال 2007 با جسارتی دور از تصور ساختند.

هزینه ساخت این موزه 65 میلیون دلار بود و در ساخت آن 110 هزار تن فلز و بتن به کار رفته است، تا حدی که در مقایسه میان این موزه با سایر موزه های خودرو، آن ها همچون انبارهای ساده ای جلوه می کنند. این بنا در مجاورت بزرگراه B14 در ورودی شهر اشتوتگارت آلمان قرار دارد. (منابع و مراجع: ب-3) شهر اشتوتگارت اولین شهری است که اتومبیل مرسدس بنز را در آن به نمایش گذاشته اند. قبل از احداث این موزه، در این مکان کارخانه ای قرار داشت که پس از آن این موزه را افتتاح کردند. متریال انتخاب شده برای فضای داخلی این پروژه بتن می باشد. این مصالح بهترین انتخاب برای پیچ و خم های بسیار زیاد و متعدد پروژه موزه مرسدس بنز می باشد. علاوه بر این رنگ بتن برای نمایش خودروهای تولیدی شرکت مرسدس بنز، در این پروژه بسیار مناسب هستند.

موزه مرسدس شامل فضای نمایشگاهی برای کلکسیون تاریخی مرسدس بنز (شامل 40 نمونه نادر از خودروهای سواری، 40 کامیون تجاری و 40 دستگاه خودرو مسابقه ای) و در کنار آن رستوران، کافی شاپ، بخش اداری و لابی می باشد. همچنین به دلیل مجاورت این موزه با دفتر مرکزی مرسدس بنز، در هر مقطع زمانی از تمام مدل های در دست ساخت این شرکت، یک نمونه به لابی اصلی سالن منتقل می شود. هندسه فریبنده بن ون برکل، سازماندهی سازه ای و طراحی خاص این موزه به گونه ای ترکیب شده که نتیجه آن بنایی برجسته برای نگهداری و نمایش اتومیبل های افسانه ای است. ساختمان در مجموع آن قدر به مجسمه شبیه است که تمایز بین اجزای معماری در آن بسیار مشکل است، به گفته بن ون برکل سقف به آرامی به دیوار و سپس به کف تبدیل می شود. سازماندهی فضاهای بدون ستون با دهانه های 300 متری، فضای آزادی ایجاد می کند که نمایش وسایل نقلیه ای به بزرگی و سنگینی کامیون های سنگین آتش نشانی و اتوبوس ها امکان پذیر شود. به گفته ی وارنر سوبک مهندس سازه پروژه، دهانه های این ساختمان باری مشابه دهانه های پل های بزرگراه تحمل می کنند.

از  نظر سازه، بارهای ناشی از وزن اتومبیل ها را به 9 سطح تقسیم کردند (موزه 9 طبقه می باشد) که بار وارده به هر سطح به اندازه بار یک اتوبان 6 بانده می باشد. با وجود سنگینی بسیار بار طبقات، سازه این موزه چندان سنگین به نظر نمی رسد. در این پروژه ستون ها که پیرامون ساختمان سازماندهی شده اند، همگی به صورت V بر عکس شکل گرفته اند تا مقاومت ساختمان را افزایش دهند.

سیرکولاسیون حرکت بازدیدکنندگان از طبقات بالا به پایین می باشد. در واقع افراد 42 متر از زمین بالا می روند تا نمایشگاه را ببینند. در نقطه شروع در طبقه هشتم، افراد می توانند از طریق یکی از دو رامپ مارپیچ پایین بیایند. این دو مسیر مانند مارپیچی DNA شکل در هم پیچیده شده اند و مستمرا همدیگر را قطع می کنند و این امکان را به افراد می دهند که مسیر خود را تغییر دهند.

مسیر اول؛ غرفه های راهنما، مربوط به تاریخ مرسدس بنز است که شامل 1500 تابلو می باشد و تولد صنعت خودرو را در سالهای پایانی قرن نوزدهم میلادی به تصویر می کشند. مسیر دوم؛ محوطه ای شامل پنج سالن زیر است؛ گالری سفر، گالری بارها، گالری طراحان، گالری نام ها و گالری قهرمانان.تاکسی ها و اتوبوس های تولید شده توسط بنز محوطه بخش سفر را پر کرده اند. در حالی که خودروی شخصی پاپ ژان پل دوم، در مرکز محوطه سالن قهرمانان می باشد. گفتنی است؛ ساختار موزه مرسدس بنز به صورت سه جبهه می باشد که از آرم این شرکت الهام گرفته شده است.

موارد مرتبط

• رستوران آن آن
• مرکز آموزشی رولکس
• موزه کوا برانلی
• موزه ایبره کامارگو
• مجتمع اقامتی سالمندان البشلس پارک
• گالری اشتاتس
• سوئیس هتل

معماری جهان، ترکیه، آکادمی بانکداری یاپی کردی

ساختمان جدیدی که توسط گروه معماران تگت (Teget) و به سفارش بانک یاپی کردی، به عنوان آکادمی آموزشی بانکداری طراحی و اجرا گردید و توانست عنوان موفق ترین ساختمان آموزشی سال 2009 را از آن خود کند. در ضمن به عنوان نمونه ای از معماری معاصر ترکیه در بسیاری از مجلات معتبر اروپایی معرفی گردد.

این ساختمان در شهر گبز کشور ترکیه، با زیربنایی در حدود 10 هزار مترمربع، بنایی الحاقی است به مجموعه ای که توسط "جان مک اسلان" معمار انگلیسی در دهه نود میلادی طراحی گردید، مجموعه ای از 10 ساختمان مکعبی از جنس بتن که با نظم خاصی در کنار یکدیگر قرار گرفته اند. ساختمان جدید که در کنج این چیدمان قرار دارد از نظام هندسی موجود تبعیت نکرده و آگاهانه از تن دادن به ساختار بسته و تکراری حاکم بر سایت پلان سر باز می زند.

بدین ترتیب ضمن چرخشی45 درجه نسبت به مجموعه و کشیدگی بیش از حد به سمت خارج سایت، ساختمان جدید به نقطه شاخص مجموعه تبدیل می گردد که نه تنها از داخل مجموعه جلب توجه می کند بلکه از خارج سایت نیز به عنوان شاخصه ای جدید و جذاب برای این مجموعه به نظر می رسد.

این بنا متشکل از دو بال طویل به ارتفاع چهار طبقه است که با فصله اندکی نسبت به یکدیگر قرار گرفته و از داخل سایت دو ساختمان مجزا به نظر می رسند. این دو بال، ساختمان تمامی فضاهای آموزشی مجموعه را دربرگرفته و فضای اندک بین دو بال که با سقفی شفاف پوشیده شده است به فضاهای جمعی، کافی شاپ، راهروهای ارتباطی و نشیمن اختصاص یافته و به خوبی از نور طبیعی بهره می برد. در آخرین تراز ساختمان، محوری با زاویه ای تند فضای داخلی را شکافته و نشیمنی تعریف نموده که نحوه جهت گیری آن دید مستقیم به دریای مرمر را ممکن ساخته است.

از دیگر نکات قابل توجه در این بنا، سادگی و در عین حال تضاد رنگ و مصالح به کار رفته در جداره های خارجی است. جنس پانل های تشکیل دهنده بال ها، از فلز مس بوده که تنها به علت تفاوت در جهت نصب بر روی بدنه با دو رنگ متمایز رویت می شوند. این نوآوری ساده نه تنها کلاس ها را از نور مستقیم حفظ می کند بلکه در طول شب نیز درخشش و انعکاس نور داخل ساختمان بر این شبکه قرمز رنگ دو چندان شده و نظر هر ببیننده ای را به خود جلب می کند.

اهمیت نقش رنگ در داخل بنا نیز محسوس است. نه تنها پانل های رنگی راهروها را از فضای آتریوم مرکزی جدا می سازد، بلکه نورپردازی فضاهای داخلی نیز در ساعات مختلف از روز متفاوت بوده و حال و هوای آتریوم نیز به طبع آن تغییر می کند. در تراز زیرزمین، فضاهای جمعی دیگری نظیر رستوران، غذاخوری کارکنان، سالن کنفرانس و سالن پذیرایی قرار گرفته اند. (منابع و مراجع: ب-3 و ب-4)

موارد مرتبط

• آکادمی اولین گریس
• انستیتو بین المللی مدیریت کلکته
• انستیتوی علم و تکنولوژی مصدر
• مرکز آموزشی سانت مایور
• دانشگاه یووسکوله
• آکادمی علوم کالیفرنیا
• نساجی ویگووس

معماری جهان، فرانسه، موزه کوا برانلی

پس از موسسه دنیای عرب و بنیاد کارتیه، موزه کوا برانلی، سومین شاهکار خلاقانه ژان نوول (Jean Nouvel) در مرکز فرهنگ و هنر اروپا یعنی پاریس می باشد.

کوا برانلی، موزه هنر و تمدن های آفریقا، آسیا، اقیانوسیه و آمریکا می باشد که در مجاورت رود سن در قلب شهر پاریس کشور فرانسه و به فاصله اندکی از برج ایفل و موزه لوور در سایتی به مساحت دو و نیم هکتار و با زیربنایی معادل 30000 مترمربع در سال 2006 ساخته شده است.

این بنا توسط دیواره ای شیشه ای و مرتفع که بر روی آن اطلاع رسانی رویداد های درون موزه نیز صورت می گیرد از شهر جدا شده است. از نکات طراحی این موزه می توان به موارد زیر اشاره کرد؛ توجه به تکنولوژی روز معماری، احترام به خط آسمان و سیمای شهری پیرامون بنا، معماری راز آلود و معماگونه که شاخصه کارهای ژان نوول می باشد و همچنین توجه به مبانی معماری سبز، نظیر تلفیق بنا با فضای سبزی پارک مانند و استفاده از دیوارهای گیاه پوش. دیوار گیاه پوشی که مساحتی معادل 800 مترمربع را توسط 15000 گیاه از 150 گونه متفاوت پوشانده و با تغییر فصول سال رنگ و پوشش دیوارها نیز تغییر می کند.

موزه در درون باغی وسیع قرار گرفته که تمامی مسیرهای حرکتی در آن ارگانیک بوده و مجموعه ای از تپه های کوچک، حوضچه ها، نشیمن ها، درختان بلوط و افرا در آن دیده می شود. بنا از چهار ساختمان نیمه مجزا تشکیل شده. شمالی ترین قسمت ساختمان به فضاهای اداری اختصاص یافته که در مجاورت آن، ساختمان دیگری قرار دارد که شامل سالن سخنرانی و مخزنی به گنجایش هفتصد هزار عکس و سند صوتی می باشد. ساختمان اصلی موزه، حجم سیالی است به طول 210 متر که در آن بیش از 3500 اثر هنری معرفی شده است.

انحنای خفیفی در مسیر حرکت رودخانه سن وجود دارد که تاثیر آن توسط انحنایی در حجم بنا دیده می شود. بر روی بام این ساختمان وسیع ترین باغ بام شهر به مساحت 3000 مترمربع طراحی شده که در آن رستوران و مدیاتک نیز قرار دارد. آنچه در نماهای خارجی و در جداره شمالی بنا جلب توجه می کند 29 مکعب معلق با رنگ های تندی است که از نمای شمالی حجم اصلی بیرون زده است؛ که از داخل، در هر کدام از آنها چندین اثر هنری از قاره های مختلف نمایش داده شده.

پس از داخل شدن به بنا، برای رسیدن به فضاهای نمایشگاهی باید رامپی نسبتا طولانی و پر پیچ و خم را طی کرد که این حرکت تدریجی همراه با تغییر کیفیت فضایی بوده و حال مخاطب را کم کم از فضای شهری دور کرده و با حرکتی رازآلود، آماده بازدید از هنر بدوی اقوام سایر ملل می کند. (منابع و مراجع: ب-3 و ب-4)

موارد مرتبط

• مرکز آموزشی رولکس
• موزه ایبره کامارگو
• موزه مرسدس بنز اشتوتگارت
• موزه آتشفشان
• مجتمع تجاری پابلیکیس
• رستوران فاوچن
• موسسه فرهنگی جهان عرب

معماری جهان، انگلیس، آکادمی اولین گریس

پاسخگویی پلان به پیچیدگی های عملکردی فضاهای آموزشی در طرح زاها حدید (Zaha Hadid) برای آکادمی اولین گریس، مهم ترین نکته ای بود که داوران در هنگام اهدای جایزه معتبر معماری استرلینگ سال 2011 بر آن تاکید نمودند.

یکی از تئوری های نوین در خصوص مدارس آموزشی ساختاری تحت عنوان، مدرسه در مدرسه، است. در این ساختار چندین مدرسه آموزشی مستقل با هم ترکیب شده، از فضاهای ورزشی و جمعی مشترک استفاده نموده و به عنوان آکادمی شناخته می شوند.

آکادمی اولین گریس (Evelyn Grace Academy)، نمونه ای از این ساختار می باشد که چهار دبستان مستقل تحت عنوان یک آکادمی فعالیت دارند. بدین ترتیب ساختمان چهار مدرسه به نحوی با یکدیگر ترکیب و بنایی واحد را تشکیل داده اند که در عین وابستگی به یکدیگر، هم از لحاظ فرم بیرونی و هم از لحاظ عملکرد درونی قابل تفکیک می باشند.

این بنا در محله بریکستون در جنوب لندن کشور انگلستان ساخته شد. محله ای که اغلب ساکنین آن رنگین پوست بوده و بالاترین آمار جرم را در سرتاسر اروپا دارد. بدین ترتیب می توان گفت که یکی از اهداف اصلی برای تامین هزینه و احداث این مجموعه شاخص و متفاوت، تغییر و اصلاح فرهنگی کودکان قشر کم درآمد این منطقه بوده. به گفته والدین دانش آموزان، تحصیل در این مجموعه علاوه بر اشتیاق به تحصیل، در کودکان احساس غرور و شخصیتی به وجود آورده که پیش از آن هرگز تجربه اش نکرده اند.

این مجموعه رویکردی ورزشی دارد. مسیر دو صد متر، با عبور از زیر پل ارتباطی ساختمان به فضای تردد و مسیر عبور روزانه دانش آموزان تبدیل شده است. همچنین قرارگیری مدارس بر روی یکدیگر امکان اختصاص فضای بیشتری را برای زمین های ورزشی روباز فراهم ساخته است. در ضمن سالنی سرپوشیده برای بازی های سالنی نیز در نظر گرفته شده که هر چند مستقل از حجم اصلی به نظر می رسد اما در تراز زیر زمین با سایر فضاهای آکادمی ارتباط دارد. در ضمن راهروهای عریض، بالکن ها و نشیمن های متعدد در فضاهای داخلی جهت شکل دهی به تعاملات دوستانه میان دانش آموزان مقاطع تحصیلی مختلف طراحی شده اند. (منابع و مراجع: ب-3 و ب-4)

موارد مرتبط

• آکادمی بانکداری یاپی کردی
• انستیتو بین المللی مدیریت کلکته
• انستیتوی علم و تکنولوژی مصدر
• مرکز خرید مثلثی منچستر
• خانه کریک وین
• مرکز آموزشی سانت مایور
• دانشگاه یووسکوله