موشه سفدی معمار، نویسنده و طراح شهری کانادایی و اسرائیلی در سال 1938 در شهر حیفا (مستعمره انگلیس آن زمان و اسرائیل کنونی) به دنیا آمد. سپس در 15 سالگی به همراه خانواده به کانادا مهاجرت کرد. وی در طراحی موزه هولوکاست به این موضوع واقف بود که موضوع آدم سوزی نمونه مشابهی ندارد و بنابراین ساختمان این موزه نیز نمی تواند از نمونه های مشابه پیروی کند. این مجموعه فرهنگی، آموزشی و تحقیقاتی که از آن به عنوان عظیم ترین مرکز بین المللی تحقیقات هلوکاست یاد می شود، یکی از مهم ترین آثار موشه سفدی (Moshe Safdie) است.
این مجموعه از چندین ساختمان مختلف و مجزا تشکیل شده است که به نحو زیبایی با توپوگرافی و شیب دامنه کوه ترکیب شده اند. این بناها در ظاهر از هم جدا می باشند و توسط پل هایی مستقیم و مسیرهایی ارگانیک به یکدیگر متصل می شوند؛ اما با توجه به پلان موزه درمی یابیم که تمامی فضاهای اصلی موزه در زیرزمین به یکدیگر متصل و در ارتباط می باشند.(ب-3)
قسمت اعظم بدنه اصلی موزه که از بتن و شیشه ساخته شده، در زیر تپه پنهان می باشد و با نشان دادن بخشی از ستون فقرات 150 متری خود توانسته، بصورتی ملموس ابعاد واقعی خود را به بیننده منتقل کند. مهم ترین عضو مجموعه همین حجم خطی است که با زاویه ای تقریبا 30 درجه نسبت به سایربناهای مجموعه کوه را قطع کرده. این فضا نمایشگاهی با مقطع مثلثی شکل می باشد که ورود به آن توسط پلی که از ساختمان اصلی موزه جدا می شود، ممکن می باشد. در انتهای این حجم خطی و در نزدیکی ورودی موزه و مرکز بازدیدکنندگان، یک منشور بزرگ به سمت دهکده از تپه بیرون آمده که گویی در فضا شناور است. در انتهای دیگر این حجم خطی، دیوارهای کناری ساختمان از یکدیگر باز شده و با خم شدن به بیرون دید به دره را ممکن ساخته و شکل دو بال را بوجود آورده. این فرم تاکیدی استعاری برادامه زندگی پس از مرگ است.
مجموعه ی گالری ها با نور طبیعی و از طریق شکاف سقفی که در ارتفاع 18 متری قراردارد روشن می شوند. این گالری ها در طول یک مسیر خطی پیاده که در خاک فرو رفته قرارگرفته اند. هنگامیکه وارد موزه می شوید گالری ها از نظر پنهان هستند، و به مرور که در مسیر قدم می گذارید بسته به موضوع و تاریخ هولوکاست گالری ها نمایان می گردند.
در نزدیکی گشودگی انتهای مسیر، مفصلی است که از طریق آن می توان به فضایی با پلانی دایره ای شکل وارد شد. نور طبیعی این فضا بسیار دعوت کننده است و مخاطبین را از طریق پلی به تاثیرگذارترین و شاخص ترین قسمت موزه، معروف به تالار نام ها، راهنمایی می کند. تالار نام ها (hall of names) فضایی دراماتیک با ساختاری مخروطی شکل به ارتفاع ۹ متر می باشد؛ که انتهای آن به سمت آسمان باز است. این تالار محل ثبت اسامی میلیونها یهودی قربانی هولوکاست است. یک مخروط معکوس که از داخل یک سنگ طبیعی کنده کاری شده و به احترام قربانیانی که هیچگاه شناخته نشدند ساخته شده. گفتنی است رویت دقیق تصاویر این قربانیان ممکن نمی باشد.
ساختمان اصلی که ورود به مجموعه از طریق آن ممکن می باشد، ساختمانی شفاف و شیشه ای است که در پیرامون آن رواقی توسط ستون هایی مایل و عریض ایجاد شده است و در زیر آن قسمت های اداری، کافی شاپ و سالن آمفی تئاتر قرار دارند. در سمت دیگری از گالری خطی، آمفی تئاتر روباز کوچکی در مجاورت حیاطی دیده می شود که عاری از هرگونه پوشش گیاهی بوده و در تراز زیرزمین قرار دارد.(ب-3)
