۳۸ مطلب با موضوع «معماری سنتی» ثبت شده است

معماری ایران، اراک، حمام چهارفصل

حمام چهار فصل در خیابان شهید دکتر بهشتی، نرسیده به میدان هفت تیر شهر اراک قرار گرفته است. در بنا، کتیبه تاریخ دار یافت نشده؛ ولی تصویر کودکی احمد شاه قاجار بر کاشی های ستون های سربینه حمام مردانه دیده می شود.

بر اساس منابع بررسی شده، بانی این حمام و مجموعه ای شامل مسجد و مدرسه و آب انبار محمد ابراهیم خوانساری بوده است. این بنا، با نام حمام لطیف، مجموعه ای از چند حمام در کنار یکدیگر بوده و به همین دلیل، آن را چهار فصل نامیده اند. کارشناسان سازمان میراث فرهنگی اراک استان مرکزی بر این نظرند که این مجموعه از سه حمام تشکیل شده؛ در حالی که، بنا به قول مشهور، در این مجموعه دو حمام به مردان و زنان مسلمان و دو حمام به مردان و زنان اقلیت های دینی اختصاص داشته است.

۰ نظر
مجله هنر، معماری و عکاسی

بزرگترین بازار جهان، یکی از دیدنی ترین جاذبه های گردشگری

به تعبیر یک گردشگر فرانسوی شگفت آور است که مردم در میان تاریخ و هنر زندگی می کنند بی آن که متوجه باشند، انگار تاریخ و هنر بخشی طبیعی از زندگی آن ها است.

مجموعه بازار بزرگ تهران که در مرکز شهر تهران و در منطقه ۱۲ شهرداری قرار گرفته، در زمان فتحعلیشاه قاجار ساخته شده و دارای تیمچه ها، حجره ها، سراها و پاساژهای متعددی می باشد. این بازار در میان خیابان های مولوی در جنوب، مصطفی خمینی (سیروس سابق) در شرق، پانزده خرداد در شمال و خیام در غرب قرار گرفته است. امروزه این مرکز هنوز هم به عنوان فعالترین قطب های اقتصادی تهران شناخته می شود. ظاهراً چهار بازار لباف ها، کرجی دوزها، سراج (بافنده) ها و نعل چی ها، قدیمی ترین بخش بازار تهران است. بخش های قدیم بازار تهران با پوشش طاق و گنبد مسقف شده و روشنایی آن ها از روزنه های تعبیه شده در گنبدهای آجری آن تأمین می شود. این بازار با سبک معماری گوتیک در سال ۱۳۱۱ ساخته شد.


ادامه مطلب

۰ نظر
مجله هنر، معماری و عکاسی

جاذبه های گردشگری، معماری ایران، مسجد مشیرالملک شیراز

مسجد مشیر الملک در استان فارس شهر زیبای شیراز، میدان مشیر، خیابان قاآنی قرار دارد.

ماده تاریخ کتیبه ای منظوم در طاق نمای ورودی شبستان غربی مسجد چنین است: تاریخ بنای مسجدش گفت خرد*** آبادی مسجد از مشیرالملک است. که تاریخ 1265 را نشان می دهد. بانی مسجد حاجی میرزا ابوالحسن خان مشیر الملک، وزیر مملکت فارس (متوفی به سال 1303) و خطاط یکی از کتیبه های مسجد علی عسکر ارسنجانی بوده. بعضی از محققان بیان کرده اند که: بعد از مسجد وکیل شیراز، برحسب استحکام و ترتیب و حوض و ستون های سنگی و شبستان و سنگ ازاره، مانندش مسجدی در شیراز نیست.

مسجد مشیر الملک شیراز

مسجد مشیر الملک یکی از بناهای مجموعه ابنیه مشیر است که این خاندان در محله سنگ سیاه احداث کرده اند و در سال های 1265 تا 1274 ساخته شده است. قسمت های مختلف مسجد مشیر الملک، از جمله گلدسته های آن، در دهه های اخیر تعمیر گشته و فرش کف صحن آن از آجر به موزائیک بدل شده. (منابع: لف-1) این مسجد همچنین دارای یک محراب کاشیکاری شده است که بر آن سوره توحید با خط نسخ نگاشته شده. وسط مسجد حوضی به طول 25 و به عرض 10 متر ساخته شده، این حوض از سنگ یکپارچه ساخته شده است و سابقاً از آب خیرات پر می شده است.


ادامه مطلب

۰ نظر
مجله هنر، معماری و عکاسی

معماری ایران، اصفهان، امام زاده اسماعیل

امام زاده اسماعیل در چهارراه شکرشکن، خیابان هاتف در شهر اصفهان قرار گرفته. وی از نوادگان امام حسن مجتبی علیه السلام می باشد.

مجموعه امام زاده اسماعیل اصفهان مشتمل بر یک مسجد بسیار قدیمی به نام شعیا (شعیا از پیامبران بنی اسرائیل است) و رواق، سردر صحن و گنبد زیبا و آجری بزرگ امام زاده اسماعیل (از نوع گنبد های چهار سوی اصفهان) است.

مقبره امام زاده اسماعیل اصفهان

در سردر امام زاده از جانب صحن کتیبه ای مورخ 1041 دیده می شود. در حاشیه آن نیز، در کتیبه ای، این ماده تاریخ آمده است: "ببین شکوه حریم مزار اسمعیل*چه خوش مطابق تاریخ مهر گستر اوست" که سال 1147 را نشان می دهد.


ادامه مطلب

۰ نظر
مجله هنر، معماری و عکاسی

معماری ایران، قزوین، آرامگاه حمدالله مستوفی

آرامگاه حمدالله مستوفی در خیابان آیت الله کاشانی، خیابان شهید جواد مهجور در شهر قزوین قرار گرفته.

این اثر در تاریخ 20 بهمن 1318 با شماره ثبت 332 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. تنها کتیبه آرامگاه حمدالله مستوفی بر پیرامون بدنه آن قرار دارد و مربوط به تعمیرات سال 1319 شمسی است.

آرامگاه حمد الله مستوفی احتمالا از آثار قرن هشتم ه.ق است. نمای خارجی گنبد از آجر بوده، اما بعدها آن را با کاشی سبز ساده پوشانده اند. همچنین دور تا دور بدنه بنا در زیر گنبد مقرنس کاری است که بیشتر آنها فرو ریخته بوده و بازسازی شده است. این بنا را در سال 1349 شمسی مجددا سازمان ملی حفاظت آثار باستانی مرمت کرد. این اثر در تاریخ 20 بهمن 1318 با شماره ثبت 332 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.


ادامه مطلب

۰ نظر
مجله هنر، معماری و عکاسی

معماری ایران، کاشان، خانه کارخانه چی

خانه کارخانه چی در محله چهل تن، گذر درب فین، گذر آقا خلیل، میدان ولی سلطان در شهر کاشان استان اصفهان قرار گرفته است.

این خانه از یک حیاط وسیع و دو مجموعه فضائی یک طبقه در دو جبهه شرق و شمال آن تشکیل شده. فضاهای خانه از کف حیاط یک متر بالاتر و به این ترتیب بر آن مشرف اند. حیاط فعلی بنا شکل مستطیل منظمی ندارد ولی به نظر می رسد از ابتدا به این شکل نبوده. در هر دو جبهه شرق و شمال، یک ردیف پله حیاط را به سرداب های موجود در زیر این جبهه ها مرتبط می سازد.


ادامه مطلب

۰ نظر
مجله هنر، معماری و عکاسی

معماری ایران، اصفهان، خانه شیخ الاسلام

مهم ترین فضای خانه، ایوان وسیع ستون داری است که در میانه ضلع جنوبی حیاط قرار گرفته است. این ایوان و دو گوشوار آن مرتفع ترین بخش خانه می باشند و وجود سقف شیبداری بر فراز ایوان، این ارتفاع را افزایش می دهد. سبک خاص معماری این بخش باعث تمایز این خانه از سایر خانه های هم دوره خود شده. دهانه وسیع ایوان، فضای آن را به ادامه فضای باز حیاط مبدل ساخته و وجود حوض و فواره در فضای ایوان بر این استمرار تاکید می کند. در انتهای ایوان، شاه نشین بزرگی قرار دارد که از پشت به فضای دیگری مرتبط است. همچنین دو اتاق در طرفین شاه نشین واقعند که از یک سو به ایوان و از سوی دیگر به شاه نشین مرتبط می باشند. این اتاق ها دارای شکل، اندازه و پوشش های متفاوتی هستند. تزئینات متنوع گچبری، آینه کاری و مقرنس در فضای ایوان و شاه نشین آن بر اهمیت این بخش خانه تاکید می کند.

۰ نظر
مجله هنر، معماری و عکاسی

معماری ایران، نطنز اصفهان، کاروانسرای شاه عباسی

وقتی صحبت از گنج می شود اولین چیزی که به ذهن می رسد، سکه های قدیمی طلا و نقره است. اما گنج و سرمایه واقعی همان در و دیوارها و سبک زندگی و معماری گذشتگان ما می باشد که در بناهای قدیمی از جمله؛ کاروانسراها وجود دارد. هر یک از خشتها و آجرهای کاروانسراها، یک گنج فرهنگی است که تاریخ و فرهنگ این ملت را حکایت می نماید. این مطلب گوشه ای از اطلاعات کاروانسرایی زیبا، در شهر نطنز استان اصفهان است.

هنگامی که از سوی کاشان به نطنز نزدیک می شوید، پس از گذشتن از مکانی که به باغ حرم مشهور است، در کناره شرقی جاده به فاصله تقریبی 300 متر از آن، کاروانسرایی کهن و متروکه قرار دارد که به مرور زمان به قعله کوه آب معروف شده. کاروانسرای شاه عباسی نطنز که به نام قلعه کوهاب یا کاروانسراى میر ابوالمعالى هم نامیده می‌شود، مربوط به دوره سلطنت شاه عباس اول صفوی است. این کاروانسراى قدیمى را شخصی بنام میر ابوالمعالى برزرودى مشهور به آقامیر (آقامیرزا بن اسد الله بن علی الحسینی البرزی النطنزی) که سمت وزیر حضور و مجلس نویسى شاه عباس را داشت، ساخته است.

سردر ورودی کاروانسرای شاه عباسی نطنز اصفهان

این اثر با شماره 1489 در تاریخ 1355/10/20 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.(الف-5) این کاروانسرای مستطیل شکل، با وسعت 3962 مترمربع، دارای 23 اتاق است که در چهار سمت حیاط قرار دارند. این بنای تاریخی دارای جلوخان و سردری با کتیبه سنگی به خط ثلث به تاریخ 1029 ه.ق می باشد. وسعت این کاروانسرا نشان از آن دارد که کاروانیان زیادی در این کاروانسرا رفت و آمد داشته اند و روزگار پرباری را پشت سر نهاده. همچنین سنگ عصارخانه بزرگی در داخل کاروانسرا وجود دارد که نشان از وجود عصارخانه در این محل به منظور تهیه روغن برای تامین روشنایی کاروانیان دارد.

حیاط میانه بنا، مانند اغلب کاروانسراها، ایوانها و ایوانچه هایی در پیرامون دارد که هر یک به حجره ای ربط دارد. اسطبل، چون حلقه ای، دیگر فضاها را دربر گرفته. این حلقه را اتاقهای پشت ایوانها در میانه هر جبهه قطع کرده اند و به این ترتیب، اسطبلها در پخهای گوشه های حیاط تعبیه شده و از طریق راهروهایی که به صورت مورب قرار گرفته اند می توان به اسطبلها راه یافت.(الف-1)

راه ورود به کاروانسرا در امتداد محور طولی حیاط و از میانه ضلع شمالی بناست. حجم مرتفع و پیش آمده و دیوار طاق نماسازی شده جبهه ورودی اهمیت و تشخص خاصی به نمای ورودی داده. طاق نماهای مورب دو سوی سردر به آن صورتی تراش خورده و ظریف بخشیده و ورودی را نیز شاخص تر کرده است. از درگاههای کوچکی در عقب این قسمت می توان به اسطبلها راه یافت. در طبقه بالای جبهه شمالی، اتاقکی آجری قرار دارد که با چند درگاه به چهار طرف گشوده می شود. این درگاه ها، علاوه بر آنکه باعث تهویه فضا می شوند، نظر به کوههای زیبای پشت کاروانسرا را ممکن می سازند.(الف-1)

در ساخت این کاروانسرا قرینه سازی کاملا رعایت گردیده است و مجموع ساختمان با دقت زیاد و مصالح عالی بنا شده و طرح طاق ها نیز نشان از مهارت فوق العاده معماران این بنا دارد.

کاروانسرا را با سنگ و آجر ساخته اند. همه فضاها پایه هایی از سنگ لاشه دارند و در بسیاری از قسمتها، دیوارها تا زیر سقف سنگی است. طاق نماها و غرفه های داخل فضاها با حاشیه ای از آجر در دیوارهای سنگی قرار گرفته و قوسها و تویزه های سقف تا روی دیوارها با آجر امتداد یافته اند. بدین ترتیب، ترکیب تقریبا نامنظمی از سنگ و آجر در فضاهای داخلی بنا دیده می شود. ماکسیم سیرو در کتاب کاروانسراهای ایران، نوشته است که طرح طاقها و سقفها نشان دهنده ی مهارت معماران این ناحیه است.(الف-1)

۰ نظر
مجله هنر، معماری و عکاسی

معماری ایران، کاشان، خانه باکوچی

کاشان؛ شهری کهن که ریشه در تاریخ باستان دارد، گواهی تپه های سیلک به تاریخ و تمدن 7000 ساله، شهادت حمام فین به مظلومیت امیر کبیر، روایت هنرمندانه محتشم کاشانی از عاشورای حسینی، نقش آفرینی های خیره کننده کمال الملک و سایر آثار دانشمندان، علما و هنرمندان این خطه در طول تاریخ حاکی از پیشینه قوی و تمدن عمیق مردمان این شهر است.

خانه باکوچی در استان اصفهان، شهر کاشان، محله سلطان امیراحمد، حدفاصل قلعه جلالی واقع شده. این خانه که به خانه سپیده کاشانی نیز شهرت دارد، از آن دسته خانه های قدیمی و با ارزش شهر کاشان است که هم حیاط اندرونی و هم بیرونی و هم گودال باغچه دارد. این بنا در سه طبقه و دو مجموعه فضایی در جبهه های شمالی و جنوبی، به گونه ای احداث شده که ورودی آن به طبقه میانی راه می یابد. حیاط اندرونی به صورت چهار طرف ساخت می باشد. حیاط بیرونی آن نیز دو طرف ساخت بوده و دو طبقه می باشد که طبقه پایین آن به صورت گودال باغچه و طبقه بالا نقش ارتباطی بین بخش های مختلف خانه را ایفا می کرده است. از فضاهای اصلی معماری این خانه می توان به سرداب، دو باد گیر، شاه نشین، پنج دری، هشتی ورودی، شارم، مهتابی و حوض خانه اشاره نمود. اندرونی این خانه یک حیاط کوچک هشت ضلعی دارد. یک باغ نیز متعلق به این خانه است که توسط راهی که از زیر گذر عام عبور می کند به یکدیگر ارتباط دارند.

خانه باکوچی مربوط به دوره زند- دوره قاجار می باشد و در تاریخ 8 اسفند 1377 با شماره ثبت 2267 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.(الف-5)

در میانه جبهه شمالی این خانه یک حیاط خلوت به شکل هشت و نیم هشت وجود دارد که از سه سمت جنوب، غرب و شرق فضاهایی به سوی آن باز می شوند، این سه سوی حیاط خلوت نماهای مشابهی دارند. در سوی شمالی این حیاط خلوت طاق نمای فرورفته ای است که تقسیمات نمای مقابل خود را تکرار می کند. در دو سوی شرقی و غربی این حیاط خلوت تالارهایی مشابه قرار گرفته اند و در جانب جنوبی آن یک اتاق سه دری واقع شده (در طرفین اتاق سه دری دو اتاق دیگر واقع شده اند که رو به حیاط اصلی دارند.) که از سوی دیگر به حیاط اصلی خانه گشوده می شود.

زیرزمین ها یا سطوح همکف گودال باغچه در این خانه بسیار وسیع هستند. در شرق و غرب حیاط خلوت فضاهای تالار مانندی قرار گرفته اند که دسترسی به آنها توسط پله هایی از حیاط خلوت صورت می گیرد. زیرزمین شرق حیاط خلوت، حوضخانه ای است که با یک بادگیر تبادل هوایی دارد و از سویی با فضای مطبخ در ارتباط می باشد. زیرزمین جنوب حیاط خلوت، فضای وسیعی است که هم از این حیاط خلوت نور می گیرد و هم از سوی دیگر با گودال باغچه ارتباط دارد. در سراسر جبهه شمالی در مجاورت گودال باغچه فضاهایی متوالی و پیوسته قرار گرفته اند که توسط روزن های مشبکی روشنایی خود را از حیاط تامین می کنند. در جنوب گودال باغچه حوضخانه وسیع و صلیبی شکلی واقع شده که کاملا به آن باز می باشد. این فضا از سوی دیگر با یک باغ نسبتا وسیع در پشت این جبهه خانه و در آن سوی کوچه مشرف به آن ارتباط دارد. بادگیری در این قسمت واقع شده که در تلطیف هوای حوضخانه موثر می باشد. در دو سوی فضای حوضخانه دو اتاق سه دری واقع شده اند که به گودال باغچه باز می شوند.(الف- 1)

۰ نظر
مجله هنر، معماری و عکاسی

معماری ایران، بابل، مقبره سلطان محمد طاهر

بقعه سلطان محمدطاهر براساس کتیبه موجود در آن، مربوط به سده ۹ ه‍.ق می باشد، که در شهرستان بابل استان مازندران، روستای سلطان محمد طاهر واقع شده. این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شماره ثبت ۶۷ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.(الف-5)

این بنا، برجی هشت وجهی می باشد که با آجر ساخته شده. برج بقعه با طرح هشت ضلعی در نمای خارجی دیده می شود. بالای این طاق نماها، سقف مدوری از داخل زده اند. شمسه ای رنگین نیز در وسط طاق قرار دارد. داخل بنا سفیدکاری شده است. در هر یک از اضلاع خارجی ‌این بنا یک طاق نمای بلند کم عمق قرار دارد که بالای آن، دو کتیبه دندانه آجری و دو ردیف کاشیکاری دیده می شود. بالای آن ها نیز قرنیس های سینه کفتری و بالای قرنیس ها، تزیینات دندانه ای است. بام این مقبره، کلاه درویشی و کل ارتفاع بنا در حدود 22 متر است.

در این بقعه چهار لنگه درب بسیار نفیس چوبی منقش کاری شده وجود داشته که بر اثر بی توجهی، این درهای نفیس به سرقت رفت، که البته دو لنگه از این درها پیدا شد و مجددا در محل اصلی آنها نصب گردید. بالای هر دو در، دو خفنگ نورگیر مشبک بسیار ظریف و پرکار قرار دارد. هر لنگه این درها دارای چهار پاسار، دو تنکه و یک قسمت میانی است.

درب مقبره سلطان محمد طاهر بابل

بر روی قبر امامزاده صندوق چوبی مشبک، متعلق به تاریخ 785 هجری قمری، قرار دارد و داخل صحن یک سنگ قبر وجود داشت که اطراف آن با آیات قرآنی به خط نسخ ممتاز نوشته شده بود که این سنگ نیز به سرقت رفته است.

۰ نظر
مجله هنر، معماری و عکاسی