موزه دیانگ گنجینه ای از
کلکسیون های بیشمار را در خود جای داده و نمایشگر فرهنگ های گوناگونی از
سراسر دنیا می باشد. برخی از مجموعه های هنری این موزه قدمتی به درازای
تاریخ بشریت دارند.
سایت پروژه "پارک گلدن
گیت" در کالیفرنیا آمریکا واقع شده که از طبیعت زیبایی برخوردار است. در
طرح بازسازی، نکته حائز اهمیت؛ زمینه و بستر طرح بود که می بایستی طبیعت آن
طی بازسازی پروژه آسیب بیشتری نبیند. سرانجام مسئولوان رای به ساخت مجدد
موزه دادند و طرح "هرزوگ و دمورن" با استقبال زیادی روبرو شد. راه حل آنها
سازه منفردی بود که به نظر می رسید موزه را در آغوش کشیده و مجموعه به نحوی
در دل پارک حل شده که در نهایت منجر به پدید آمدن بنایی نفوذپذیر و دعوت
کننده برای مردم گردیده است.
در سطح خارجی بنا، از فلز
مس استفاده شده که انعکاس بسیار زیبایی از رنگ ها در طیف نارنجی تا قهوه
ای را شامل می شود. علاوه بر آن با گذشت زمان رنگ این فلز به قهوه ای، سیاه
و به تدریج سبز تغییر می کند که بیانگر گذشت زمان است که خود از ایده های
ذکر شده توسط معماران می باشد. آنها معتقدند تغییر رنگ به سبز عاملی موثر
در جهت پیوند بنا با محیط خواهد بود.
گالری ها فضاها را به دو
گروه ساماندهی کردند؛ آثاری که متاثر از برداشت و نگاه غربی ها از هنر بوده
و آثاری که ریشه در فرهنگ های غنی باستانی و یا مذهبی داشتند. برخی از
گالری ها را با دیوارهایی ثابت و تناسباتی کلاسیک طراحی کردند و نهایتا
نمایشگاه هایی به هنر آمریکایی، نقاشی، مجسمه و مبلمان در قرن بیستم اختصاص
یافتند. سایر گالری ها که پلان های منعطف تری داشته و نورپردازی آنها
عمدتاً مصنوعی است، آثاری از آفریقا، آمریکای مرکزی و جنوبی را نمایش می
دهند.
بخش دیگر مجموعه، برج 9
طبقه با کاربری آموزشی می باشد. جانمایی پله در بدنه برج، امکان پوشاندن
بدنه اصلی با مس سوراخ دار را بوجود آورده است. این قسمت دارای درختان
اوکالیپتوس فراوانی است که گویی با برج پیوند خورده اند.
مقطع برج در پایین مستطیل
و در بالا متوازی الاضلاع است و چنین به نظر می رسد که ساختمان در حال
چرخش می باشد. این برج در واقع حد فاصل میان پروژه و شهر بوده و به مثابه
نشانه ای شاخص در آسمان سانفرانسیسکو، به سبب پوسته نیمه شفاف اش می درخشد.
(ب-3)
