با توجه به کتیبه صندوق چوبی، که در وسط بنا قرار دارد، این مقبره احتمالا از آثار قرن نهم هجری قمری است. این بنا، برجی مدور با گنبد هرمی شش وجهی است. در گریو گنبد، تزیینات کاشی کاری دیده می شود. بنای برج از جانب شرقی به دهلیز کوچکی متصل است که بنایی تاخر است و به ورودی برج تبدیل شده است. این اثر در تاریخ 21 فروردین 1346 باشماره ثبت 641 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
بخش گیلویى (حاشیه گچی پیش آمده میان قاب سقف و قسمت فوقانی بدنه دیوار اطاق) بدنه بقعه عبارت است از: تزیینات آجرى برجسته و یک ردیف قرنیس سینه کفترى آجری، در میان هر دو قرنیس، کاشى فیروزه اى رنگ نیم دایره کار کرده اند. منطقه انتقالى نیز در هر ضلع داراى مربع هاى فرو رفته مزین به کاشى است. بام هرمى شکل بنا از نوع دوپوش و پوشش داخلى بام گنبدى مدور است. این بنا از داخل، دایره ای به قطر 4.65 متر است که در ورودی اش، در سمت شرق تعبیه شده و در سمت جنوب بنا هم نور گیر را می توان مشاهده کرد. (منابع و مراجع: الف-1)