پاسخگویی پلان به پیچیدگی های عملکردی فضاهای آموزشی در طرح زاها حدید (Zaha Hadid) برای آکادمی اولین گریس، مهم ترین نکته ای بود که داوران در هنگام اهدای جایزه معتبر معماری استرلینگ سال 2011 بر آن تاکید نمودند.

یکی از تئوری های نوین در خصوص مدارس آموزشی ساختاری تحت عنوان، مدرسه در مدرسه، است. در این ساختار چندین مدرسه آموزشی مستقل با هم ترکیب شده، از فضاهای ورزشی و جمعی مشترک استفاده نموده و به عنوان آکادمی شناخته می شوند.

آکادمی اولین گریس (Evelyn Grace Academy)، نمونه ای از این ساختار می باشد که چهار دبستان مستقل تحت عنوان یک آکادمی فعالیت دارند. بدین ترتیب ساختمان چهار مدرسه به نحوی با یکدیگر ترکیب و بنایی واحد را تشکیل داده اند که در عین وابستگی به یکدیگر، هم از لحاظ فرم بیرونی و هم از لحاظ عملکرد درونی قابل تفکیک می باشند.

این بنا در محله بریکستون در جنوب لندن کشور انگلستان ساخته شد. محله ای که اغلب ساکنین آن رنگین پوست بوده و بالاترین آمار جرم را در سرتاسر اروپا دارد. بدین ترتیب می توان گفت که یکی از اهداف اصلی برای تامین هزینه و احداث این مجموعه شاخص و متفاوت، تغییر و اصلاح فرهنگی کودکان قشر کم درآمد این منطقه بوده. به گفته والدین دانش آموزان، تحصیل در این مجموعه علاوه بر اشتیاق به تحصیل، در کودکان احساس غرور و شخصیتی به وجود آورده که پیش از آن هرگز تجربه اش نکرده اند.

این مجموعه رویکردی ورزشی دارد. مسیر دو صد متر، با عبور از زیر پل ارتباطی ساختمان به فضای تردد و مسیر عبور روزانه دانش آموزان تبدیل شده است. همچنین قرارگیری مدارس بر روی یکدیگر امکان اختصاص فضای بیشتری را برای زمین های ورزشی روباز فراهم ساخته است. در ضمن سالنی سرپوشیده برای بازی های سالنی نیز در نظر گرفته شده که هر چند مستقل از حجم اصلی به نظر می رسد اما در تراز زیر زمین با سایر فضاهای آکادمی ارتباط دارد. در ضمن راهروهای عریض، بالکن ها و نشیمن های متعدد در فضاهای داخلی جهت شکل دهی به تعاملات دوستانه میان دانش آموزان مقاطع تحصیلی مختلف طراحی شده اند. (منابع و مراجع: ب-3 و ب-4)